Tandheelkundige apparatuur behoort tot de meest verkochte categorie van tandheelkundige benodigdheden. Afhankelijk van de populariteit, leeftijd en behoefte kan tandheelkundige apparatuur een dure investering zijn voor tandartsen.
Tandartsen investeren in opgeknapte apparatuur om de kliniek er mooi uit te laten zien en de patiënten een goede service te kunnen bieden. Een nieuwe toevoeging aan de tandheelkundige meubelcirculatie zijn de met de hand gemonteerde stoelen met overhead bedrijfskosten enz. De aanschaf van met de hand gemonteerde stoelen kan echter een aanzienlijke investering vergen en kan ook hoge initiële kosten met zich meebrengen. Het opnieuw vervaardigen van een tandartsstoel kan daarentegen minimale extra kosten met zich meebrengen.
Er is een groeiende tendens onder de tandartsen om zichzelf als orthodontist op de markt te brengen en de titel te gebruiken wanneer zij naar hun diensten verwijzen. Dit heeft te maken met het groeiende aantal patiënten dat te maken krijgt met cosmetische tandheelkunde en orthodontie. In feite wordt een nieuw specialisme, cosmetische tandheelkunde, erkend als een aparte wetenschap. Veel klinieken gebruiken de titel ‘cosmetisch tandarts’ om zich te onderscheiden van een algemene tandarts die alle ’toeters en bellen’ levert. Een zoektocht naar de referenties van ‘cosmetisch tandarts’ levert interessante informatie op.
Verwijzingen en getuigenissen van patiënten over de kliniek voor cosmetische tandheelkunde traceren de wortels van deze praktijk naar vele mondheelkundigen en parodontologen. Er wordt gezegd dat veel patiënten die deze klinieken bezochten werden behandeld door dezelfde tandarts die later beroemd werd als cosmetisch tandarts. Het is misschien jammer, maar in feite waren veel mondelinge genezers en parodontologen uit te stellen om de tandheelkundige problemen van hun patiënten bij te wonen vanwege hun gebrek aan geld.
Cosmetische tandheelkunde vertegenwoordigt nu een ontluikende industrie die nog lang niet tot volle wasdom is gekomen. De vermenging van wetenschap en kunst is weer zo’n Fisbone wonderland dat wacht op de komst van pure wetenschap. Een tand uitgevonden in China, een tand uitgevonden door iemand zonder opleiding, een tand die nooit met zuur in aanraking is geweest, een tand die anders reageert op fluoride omdat er nooit goed mee is omgegaan – dit zijn de elementen van een nieuwe wetenschap. Er wordt een boek in het Engels geschreven door Dr. Stenislav Sedov die wordt beschouwd als de theptionist voor de tandenademer. Sedov’s boek heet Theumers Advantage When Fluoride was . En toch is het pagina’s omslaand goud voor jong en oud. Hoe kan dat? Juist omdat dit het informatietijdperk is. De oude manier van doen kan niet 1000%+ Jaar op Jaar aan de top blijven en zijn’ status behouden.
Denkt u zich eens in, de materialen die in laboratoria worden gebruikt, bestaan uit moleculen en zuren. Zij worden op een bepaalde manier en voor een bepaalde tijd gebruikt. Later worden zij gespecificeerd en ingedeeld naar hun eigenschappen, sommige materialen zijn sterker dan andere, enzovoort.
Wie zwaardere voorwerpen zoals lood en kwik inademt, heeft meer kans op de aanwezigheid van zware metalen en anorganische verbindingen dan iemand anders. Dus in massaconcentraties worden tanden kwetsbaar voor zware metalen en anorganische verbindingen. Hoewel anorganische verbindingen de tanden lichter maken, zien ze er door hun verschillende verbindingen uit als normale stoffen en kunnen ze zich vermengen met bestaande tanden.
lees meer: